Republika Chorwacji i Republika Słowenii od stuleci mają wspólną historię polityczną i gospodarczą. Historycznie Słowenia była bardziej rozwinięta, ale Chorwacja pod koniec lat osiemdziesiątych XX w. zbliżyła się do Chorwacji pod względem podstawowych wskaźników ekonomicznych i społecznych. W ciągu kolejnych trzech dekad nierówności gospodarcze i społeczne między Chorwacją a Słowenią znacznie wzrosły i obecnie te dwa kraje znajdują się pod wieloma względami na przeciwległych krańcach wśród członków UE. Artykuł potwierdza klasyczne wyjaśnienia tego stanu, wskazując m.in. na negatywny wpływ wojny domowej w Chorwacji w latach 1991–1995 oraz członkostwo Słowenii w UE od 2004 r., podczas gdy Chorwacja może czerpać korzyści z członkostwa w UE dopiero od 2013 r. Artykuł wykracza jednak poza te dwa argumenty i proponuje dodatkowe zmienne wyjaśniające dla rozbieżnych tendencji w sferze gospodarczej i społecznej. Analizuje specyfikę instytucjonalną Chorwacji i Słowenii (porównując je z krajami wyszehradzkimi), modele wzrostu oraz sposób realizacji polityki społecznej od czasu transformacji w obu tych krajach. Dowodzi, że za rozbieżne tendencje w Chorwacji i Słowenii odpowiada w dużym stopniu sposób przygotowania i wdrożenia polityki gospodarczej i społecznej w tych dwóch krajach.