STUDIA
Macierz wobec zagranicznych rodaków — przykład Niemiec w okresie międzywojennym
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Polityki Społecznej Uniwersytet Warszawski
 
 
Data publikacji: 01-06-2020
 
 
Problemy Polityki Społecznej 2013;21:13-34
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Niniejszy artykuł opisuje przesłanki i formy wsparcia udzielanego zagranicznym Niemcom w okresie międzywojennym. Następnie przedstawiono relacje państw środkowoeuropejskich i ich zagranicznych rodaków. Współcześnie aktywną politykę umacniania związków z zagranicznymi rodakami prowadzą Węgry i Federacja Rosyjska. W dalszej części zaproponowano typologię modeli związków z zagranicznymi rodakami (model aktywnego wsparcia, model neutralny, model koncentracyjno-państwowy).
 
REFERENCJE (19)
1.
Appadurai A. (2005). Nowoczesność bez granic. Kulturowe wymiary globalizacji. Kraków: Universitas.
 
2.
Brubaker R. (1998). Nacjonalizm inaczej. Struktura narodowa i kwestie narodowe w Nowej Europie. Warszawa–Kraków: PWN.
 
3.
Elrick J., Frelak J., Hut P. (2006). Polska i Niemcy wobec rodaków na Wschodzie; Polen und Deutschland gegenuber Iren Diasporas im Osten. Warszawa: ISP.
 
4.
Hannerz U. (2006). Powiązania transnarodowe. Kultura, ludzie, miejsca. Kraków: WUJ.
 
5.
Hrynkiewicz J. (1988). Kwestia społeczna w pracach L. Krzywickiego. Warszawa: IPS UW.
 
6.
Krysiński A. (1931). Ludność polska a mniejszości w Polsce w świetle spisów ludności 1921 i 1931 r. Warszawa: Instytut Badań Spraw Narodowościowych.
 
7.
Krzywicki L. (1922). Rozbiór krytyczny wyników spisu. „Miesięcznik Statystyczny”, 6, V.
 
8.
Kutrzeba S. (1925). Mniejszości w najnowszem prawie międzynarodowem. Lwów–Warszawa–Kraków: Ossolineum.
 
9.
Leniger M. (2006). Nationalsozialistische „Volkstumsarbeit” und Umsiedlungspolitik 1933–1945. Von der Minderheitenbertreuung und Siedlerauslese. Berlin: Frank und Timme, VfwL.
 
10.
Luther T. (2004). Volkstumspolitik des Deutschen Reiches 1933–1938: Die Auslanddeutschen im Spannungsfeld zwischen Traditionalisten und Nationalsozialisten. Stuttgart: F. Steiner Verlag.
 
11.
Łossowski P. (1985). Po tej i tamtej stronie Niemna; Stosunki polsko-litewskie 1883–1939. Warszawa: Czytelnik.
 
12.
Mały Rocznik Statystyczny 1939. (1939). Warszawa.
 
13.
Scheidgen H.-J. (2008). Der deutsche Katolizismus In der Revolution von 1848/1849. Episkopat, Klerus, Laien, Vereine. Koeln, Weimar, Wien: Böhlau.
 
14.
Tomaszewski J. (1997). Czechosłowacja. Warszawa: Trio.
 
15.
Walaszek A. (2001). Polska diaspora, WL, Kraków 2001 oraz Polska diaspora, w: Migracje i społeczeństwo, t. VI. Warszawa: Neriton.
 
16.
Wardzyńska M. (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion. Warszawa: IPN.
 
17.
Wierzbicki A. (2011). Rosja; etniczność i polityka, t. 5. Warszawa: INP.
 
18.
Zaleski W. (1932). Międzynarodowa ochrona mniejszości. Warszawa: IBSN.
 
19.
Żołędowski C. (2003). Białorusini i Litwini w Polsce, Polacy na Białorusi i Litwie. Uwarunkowania współczesnych stosunków między większością i mniejszościami narodowymi. arszawa: IPS UW.
 
ISSN:1640-1808
Journals System - logo
Scroll to top