Celem opracowania jest przedstawienie nowego paradygmatu inwestycji socjalnych w polityce społecznej w kontekście perspektywy cyklu życia. Nowy paradygmat zmienia, w porównaniu z „paradygmatem kompensacji”, podejście do poszczególnych etapów cyklu życia; wskazuje, że dla skuteczności polityki społecznej kluczowe znaczenie ma to, w jakim momencie życia są podejmowane jej działania, i że powinna ona być nastawiona na osiąganie celów ex post. Za egzemplifikację jego zastosowania posłużą wybrane zmiany polityki społecznej wobec rodziny i dzieci oraz wobec osób starszych w Polsce — przedstawione na tle wybranego kraju (Szwecji) oraz dokumentów Unii Europejskiej. W ramach tego opracowania przeprowadzono analizę wybranych instytucji polityki społecznej, a także dokumentów programowych oraz danych statystycznych.