W artykule podjęto zagadnienie gromadzenia przez Polaków dodatkowych środków na okres starości. Głównym celem badawczym jest ocena świadomości polskiego społeczeństwa w sferze dobrowolnego oszczędzania na cele emerytalne. Analizy dokonano w oparciu o publikacje eksperckie, raporty z badań i komunikaty agencji badawczych. Wykorzystano metodę badania dokumentów, analizy i krytyki piśmiennictwa, analizy i konstrukcji logicznej oraz metodę statystyczną. Rozpoczynając od charakterystyki dostępnych w Polsce form dodatkowych produktów emerytalnych, oceniono następnie poziom świadomości emerytalnej oraz postawy Polaków wobec akumulowania kapitału w długim okresie. Na podstawie wyników można mówić o niskiej świadomości emerytalnej Polaków i istotnej niewiedzy, co do możliwych form zabezpieczenia na okres starości. W ostatniej części wskazano kierunki działań prowadzących do poprawy wiedzy w zakresie dodatkowego oszczędzania.