CASE REPORT
Towards regionalisation in Poland’s social policy
More details
Hide details
1
WSB University in Poznań
Publication date: 2020-05-18
Corresponding author
Józef Orczyk
Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu, ul. Powstańców Wielkopolskich 5, 61-895 Poznań; author’s email address: jozef.orczyk@gmail.com
Problemy Polityki Społecznej 2019;46:29-41
KEYWORDS
ABSTRACT
The article aims to demonstrate that today’s Poland needs a move toward the embracement
of regionalism in social policy, and that this evolution must be supported by research as
well as practical endeavours. The rationale can be sought in many external and, primarily,
internal factors. The nation’s present living standard and level of awareness call for better
coordination of institutional efforts, empowerment of regional governments, and social
policies that are more closely attuned to local preferences. The question that remains
open is to what extent this decentralisation should be a top-down process, and to what
extent it should occur bottom-up, driven by independent initiatives undertaken by
regional governments (with relevant regulations following in their wake). Either process
entails devolving the decision making power to regions, enabling them to control social
transfers, redistribute and allocate funds to social services, and adjust relevant policies to
the region’s needs and potential. Under the redefinition of social policy proposed in this paper, the availability and the amount of social benefits are the two critical factors that,
in conjunction, determine the value of what is termed as regional capital.
REFERENCES (22)
1.
Barr, N. (1993). Ekonomika polityki społecznej. Poznań: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej.
2.
Benkler, Y. (2008). Bogactwo sieci. Jak produkcja społeczna zmienia rynki i wolność. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
3.
Bonoli, G., Natili, M., Trein, Ph. (2019). A federalist’s dilemma: Trade-offs between social legitimacy and budget responsibility in multi-tiered welfare states. Journal of European Social Policy, vol. 29, iss. 1, pp. 57–61.
4.
Castells, M. (2007). Społeczeństwo sieci. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
5.
Churski, P., Perdał, R., Konecka-Szydłowska, B., Herodowicz, T. (2018). Redefinicja czynników rozwoju regionalnego w świetle megatrendów społeczno-gospodarczych. Studia.
6.
Regionalne i Lokalne, nr 3 (73), pp. 70–98. DOI: 10.7366/1509499537304.
7.
Dziewięcka-Bokun, L. (2015). Społeczeństwo obywatelskie jako fundament lokalnej polityki społecznej. In: Polityka społeczna. Kontynuacja i zmiana. (44–56). Warszawa: Instytut Pracy i Polityki Społecznej.
8.
Gałecka-Burdziak, E., Gromadzki, J. (2018). Polacy zniechęceni bezskutecznym poszukiwaniem zatrudnienia w Polsce: Ujęcie zasobowe. Polityka Społeczna, no. 2 (527), pp. 1–8.
9.
Golinowska, S. (2018). Modele polityki społecznej w Polsce i w Europie na początku XXI wieku. Warszawa: Fundacja im. Stefana Batorego.
10.
Golinowska, S., Kocot, E. (2013). Spójność społeczna. Stan i perspektywy rozwoju społecznego kraju w przekrojach regionalnych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
11.
Golinowska, S., Rysz-Kowalczyk, B. (2014). Regionalne strategie polityki społecznej i rynku pracy narzędziem prowadzenia polityki społecznej. Polityka Społeczna, no. 10 (487), pp. 2–11.
12.
Gorzelak, G. (2007). Rozwój—region—polityka. In: G. Gorzelak, A. Tucholska (eds.), Rozwój, region, przestrzeń. (179–214). Warszawa: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych UW (EUROREG).
13.
Hausner, J. (ed.) (2013). Narastające dysfunkcje, zasadnicze dylematy, konieczne działania. Raport o stanie samorządności terytorialnej w Polsce. Kraków: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie & Małopolska Szkoła Administracji Publicznej.
14.
Krzyszkowski, J., Podkońska, A. (2019). Razem czy osobno? Współpraca instytucji pomocy społecznej i instytucji aktywizacji zawodowej oraz przeciwdziałania bezrobociu na przykładzie województwa łódzkiego. In: E. Flaszyńska, Ł. Arendt (eds.), Rozwój publicznych służb zatrudnienia. Stulecie 1919–2019. (225–244). Warszawa: Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
15.
Nyce, S.A., Schieber, S.J. (2005). The Economic Implications of Aging Societies. The Cost of Living Happily Ever After. New York: Cambridge University Press.
16.
Orczyk, J. (2017). Indywidualizacja i elastyczność. Nowa cywilizacja pracy? Polityka Społeczna, no. 8 (521), pp. 3–10.
17.
Orczyk, J. (2018). Regionalne różnice w polityce społecznej II Rzeczypospolitej. Polityka Społeczna, no. 10 (535), pp. 34–39.
18.
Poniedziałek, J. (2018). Przyczyny i etapy kształtowania się regionalizmu. Studia Regionalne i Lokalne, no. 4 (74), pp. 48–74. DOI: 10.7366/1509499547403.
19.
Rymsza, M. (2013). Aktywizacja polityki społecznej. W stronę rekonstrukcji europejskich welfare states. Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
20.
Steyaert, Ch., Hjorth, D. (eds.) (2007). Entrepreneurship as Social Change. A Third New Movements in Entrepreneurship Book, “Movements in Entrepreneurship” series, No. 3. Cheltenham: Edward Elgar Publishing.
21.
Trochymiak, M. (2018). Uznaniowość w pomocy społecznej. Działania pracowników socjalnych w świetle koncepcji street-level bureaucracy. Polityka Społeczna, no. 9 (534), pp. 12–19.
22.
Zybała, A. (2014). Współczesne państwa wobec rosnącej złożoności problemów publicznych. In: J. Osiński (ed.), Współczesne państwo jako podmiot polityki publicznej. (145–170). Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.