Polski zasób mieszkaniowy jest zróżnicowany pod wieloma względami. Udział poszczególnych województw w całości zasobu waha się od 2,5% — lubuskie, do 15% — mazowieckie. Ponad połowę lokali zamieszkują wyłącznie osoby dorosłe, a co czwarte gospodarstwo domowe jest jednoosobowe. Mieszkania różnią się od siebie także tytułem prawnym, który posiadają użytkownicy. Najczęściej (prawie 70%) spotykana jest własność hipoteczna, chociaż w miastach, zwłaszcza większych, duży jest także udział mieszkań spółdzielczych oraz wynajmowanych. Wykorzystując dane pochodzące z badania budżetów gospodarstw domowych z 2012 r., prowadzonego przez GUS2, można dokonać oceny jakości warunków mieszkaniowych w odniesieniu do lokali o różnych tytułach własności, co stało się celem badawczym pracy. Stosowny wskaźnik został obliczony w czterech wymiarach: instalacji, stanu technicznego, właściwości mieszkania i oceny subiektywnej. Okazało się, że grupy mieszkań wyróżnione na podstawie posiadanych tytułów prawnych różnią się od siebie w sposób statystycznie istotny pod względem warunków mieszkaniowych, przy czym najlepiej przez respondentów (mieszkańców) oceniane są mieszkania spółdzielcze własnościowe. Mieszkania wynajmowane oferują gorszy standard, a te wynajmowane bez konieczności płacenia odstępnego zdecydowanie odbiegają od pozostałych na niekorzyść.